اولین نکته حائز اهمیت در استفاده از آبگرمکن دیواری متراژ محل نصب آن می باشد در صورتی که متراژ محل مورد نظر از ۵۰ مترمربع کمتر باشد بهتر است از آبگرمکن های زمینی استفاده کنید چرا که این نوع از آبگرمکن ها مصرف اکسیژن کمتری نسبت به آبگرمکن های دیواری دارند و برای فضاهای کوچک تر مناسب تر می باشند.
۱٫این آبگرمکن ها عموما در آشپزخانه نصب می شوند که حتما باید تهویه مناسبی داشته باشند و نصب فن و سیستم تهویه اجباری می باشد.
۲٫آبگرمکن های دیواری به هیچ وجه نباید در حمام نصب گردد.
۳٫نصب آبگرمکن و هر وسیله گازسوزی در محیط های بسته اکیدا ممنوع می باشد.
۴٫نصب آبگرمکن در زیرزمین، انباری و مکان های متروکه ممنوع می باشد.
۵٫برای نصب آبگرمکن دیواری حتما باید از مهارت و تخصص افراد حرفه ای در نصب و تعمیر آبگرمکن استفاده کنید.
۶٫نصب آبگرمکن در مجاورت مواد قابل اشتعال و مکان هایی که احتمال آتش سوزی دارد ممنوع است.
۷٫هر آبگرمکن باید برای استفاده یک واحد و یا یک طبقه باشد و نصب آن برای دو واحد و یا دو طبقه ممنوع است، در غیر این صورت همه به صورت یکسان از آب گرم کافی برخوردار نخواهند بود.
۸٫طبق استاندارد باید آبگرمکن را در نزدیک ترین فاصله تا دودکش نصب کنید. طول ایده آل و استاندارد قسمت عمودی تا کلاهک ایده آل باید فاصله ای معادل ۲۵۰ میلی متر باشد.
۹٫ارتفاع دستگاه نباید زیاد در نظر گرفته شود و به گونه ای نصب شود تا دیدن شعله آن امکان پذیر باشد.
۱۰٫حداقل فاصله آبگرمکن تا دیوار به اندازه یک متر باشد.
۱۱٫بنا به نوع و مدل آبگرمکن باید از دودکشی با قطر مناسب استفاده کنید.
۱۲٫دودکش از پشت بام باید فاصله ای در حدود ۹۰ سانتی متر داشته باشد.
۱۳٫اگر لوله کشی به صورت توکار و به صورت عایق کاری صورت گرفته باشد، می توان سیال گرم را تا ۱۰ متر انتقال داد.
۱۴٫طبق استاندارد فاصله افقی لوله های آب سرد و گرم باید ۱۲ سانتی متر و بدون اتصالات اضافی باشد.
۱۵٫اگر آبگرمکن در فضای بیرونی نصب می کنید باید در مکانی باشد که سرپوشیده باشد و از یخ زدگی و وزش باد محافظت گردد.